Jak powstają blizny?
Blizny są efektem gojenia się ran. Powstają one po każdej ranie – niezależnie od jej pochodzenia, gdyż są naturalnym, ostatnim etapem procesu gojenia. Blizna początkowo jest zaczerwieniona, tkliwa i delikatna. Łatwo może ulec uszkodzeniu.
Z czasem blizna ulega przebudowie, by w efekcie utworzyć tkankę o wytrzymałości nie uszkodzonej skóry – lub nawet większej. Proces przebudowy blizny trwa długo, nawet do około 18 miesięcy.
Ponieważ blizny są trwałym śladem urazu, dla wielu osób mogą stanowić problem, szczególnie wtedy, kiedy znajdują się w widocznym miejscu. Blizny mogą być małe, ale zdarza się też, że po dużych urazach lub oparzeniach pozostają bardzo rozległe blizny, które powodują przykurcze i utrudniają normalne funkcjonowanie. Czasami nawet po niewielkiej ranie dochodzi do rozwoju nieprawidłowych blizn przerostowych i bliznowców. Niezależnie od tego czy mamy do czynienia z blizną prawidłową, przerostową czy bliznowcem, możemy zadbać o to, aby była ona jak najmniej widoczna i nie powodowała dyskomfortu.
Leczenie blizn
Wśród sposobów leczenia blizn, prowadzących do zmniejszenia ich widoczności można wyróżnić metody inwazyjne i nieinwazyjne. Metody inwazyjne to, oprócz chirurgicznego wycięcia blizny, również laseroterapia, krioterapia, radioterapia oraz iniekcje różnych leków, w tym kortykosteroidów. Do metod nieinwazyjnych zalicza się terapię uciskową oraz miejscowe stosowanie leków w postaci maści i kremów. Preparaty te wykorzystują najczęściej działanie substancji zawartych w wyciągu z cebuli, które zmniejszają proliferację – czyli namnażanie się – fibroblastów i produkcję kolagenu. Do nowoczesnych metod nieinwazyjnych zalicza się stosowanie preparatów silikonowych w postaci opatrunków lub szybko wysychających żeli.
Żele silikonowe zapewniają optymalne uwodnienie warstwy rogowej naskórka. Jest to niezbędne do prawidłowej regeneracji włókien kolagenowych skóry właściwej oraz prawidłowej przebudowy i dojrzewania blizny.